İnim inim ıstırmaça şu yüreğim
O kadar kolay ki ölüm kardeşim
Tanıdık Azrail’e bir selam yeter
Gömülmek yok ölmeden bilesin
Ah çekmek için değil nefesimiz
Yine boynu bükük bir gelincik solacak
Güvercinler boğazlanacak bir yerlerde
İnsan eti yiyecek akbabalar yine
Biliyorum bizimle kurtulmaz dünya
Yine de yaşamalıyız derim kardeşim
Bir elimizde yiten umut izleri
Diğerinde bir tutam umarsızlık
Geceleri yatağımızda cam kırıkları
Sabahları bizimle uyanan düş kırıklığı
Duvar yıkıntıları çökmüş omuzlarımıza
Yaşamalıyız biliyorsun alacağımız var
Yaşayamadığımız aşklarımızdan
Zindan ölüm ve kan parası olarak
Alacağımız var Mahşere bırakamam
Umut hırsızlarını anımsa bir de
Umutlarını rüyalarında ara diyorsun
Bilmiyor musun çaldılar rüyalarımızı
Onların rüyaları yükselirken borsada
Wall Street’te Tokyo’da Londra’da
Bizimkiler satıldı Rus pazarlarında
Ne izimiz kaldı şehir meydanlarında
Ne sesimiz kaldı kırlarda bayırlarda
Boynu bükük kaldı kırmızı karanfiller
Oysa çalım satıyor ortalıkta zebaniler
Hem de şeytan gülüyor dudaklarında
Varamayız o eski meydanlara
Yolda ölürüz kırık topal bacağımızla
Yorgunuz yaşlıyız vazgeç diyorsun
Olsun kardeşim topal karıncayı anımsa
Varamasak da ölürüz ya bu yolda
Yorum Yap