BİR SAĞLIK SERÜVENİ VE HAYATA YENİDEN TUTUNMAK

İnsan bir asrın son çeyreğine doğru yol alınca Cahit Sıtkı’dan Yahya Kemalden esinlenirken ama daha da önemlisi insanı sağlığına kavuşturmak için derin gözlem ve tedavileriyle belleklerimizde silinmez izler bırakan hemşiresinden asistanından doçentinden profesörüne değin çok sayıda sağlıkçılarımız imdadımıza yetişiyor.

Yüzümde ve ellerimde beliren çizgiler… Cahit Sıtkı’nın Tarancı’nın dize’leriyle;  “ Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz /  Ya gözler altındaki mor halkalar / Neden böyle düşman görürsünüz / Yıllar yılı dost bildiğim aynalar / Su insanı boğar ateş yakarmış  /  Her günün bir dert olduğunu insan  /  Bu yaşa gelince anlarmış…”

 İnsan anılarında kalanları anımsadığınca yansıtır. Torunum Sabiha Sultan şöyle bir ellerime baktı öptü yüzüme baktı altı yaşının deneyimiyle “Dede ellerin yaşlanmış.” Dedi. O öyle ince bir duygu ve nezaketle yaşımı anlattı… Her tıbbi operasyonda ellerimin üstündeki damarlardan giriliyor sıcağa soğuğa her şeye ellerimizle müdahale ediyoruz.Ne güzel torunumun bu farkı fark etmesi.

 2006 yılının kasım ayında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinde o zaman Doçent olan değerli Doktorum Haydar Kamil Çam prostat ameliyatımı yapmıştı. Ama her yıl kontrol Önerilerine bazı kaçamaklara rağmen uymaya çalıştım. 22 Mayıs 2012 de yeniden bir sistoskopi uygulaması için hastaneye yatmam gerektiğini belirlediler. 2006 da kıymetli Doktorum Prf Dr. Haydar Kamil Çam beyefendiye minnet ve şükranlarımı sunarken Yahya Kemal’in ; “ Ölmek Kaderde var Yaşayıp köhnemek hazin  /  bir çare yok mu buna Yarabil-alemin.” Dizelerinden de dem vurmuştum..Aradan yedi yıla yakın bir zaman sonra ; “Çıktığın Yolda bu gün yelken açık yapayalnız.  /  Gözlerin arkaya çevrilmiyor pervasız  /  Yürü tüm maviliklerin bittiği son hadde kadar.  /   İnsan alem-de hayal ettiği müddetçe yaşar. “Gerçeklere hayallerle ulaşılıyor.  Yaşam ve doğumu birlikte harmanlayıp aynı çizgide sonlandığını insanoğluna sunan hekimlerimiz sanatçılarımız hele dizelerine sığındığımız şairlerimiz… Onlara bu yaşam serüveninde çok şeyler borçluyuz. Hayata birlikte başladığımız ne dostlarla da ayrıldı yollarımız bir bir… İnsan yaş aldıkça nelere tanık oluyor… Bir sağlık problemimi Prf. Dr. Peri Meram Arbak’a sunarken kısa bir söyleşi yapmak fırsatını da buldum.

 Prf. Dr. Haydar Kamil ÇAM Asistanları; Dr. Olcay Yıldırım Ast-Dr. Ekrem Başaran Ast-Dr. Hamit Özmen Ast-Dr. Dursun Baba Ast-Dr. Yusuf Şenoğlu… Anestezide Doç Dr. Abdülkadir İskender’e “Tekrar uyanmak umuduyla”  espri’siyle uykuya yattım. Belli müdahaleler yapıldıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi rehavet içinde uyanırken başucumda gülen yüzlerle karşılaştım.  Tamam mı? Anlamında baktım. Her şeyin tamam olduğunu olumsuz bir olguya rastlanmadığını ifade ettiler. Hayata bağlılığım güçlendi. Bu anlatılamaz bir duygu… Çevremdeki Doktorlarımızın Doç. Dr. Gülbin Sezen kızım Müşerrefin ve oğlum Melihin arkadaşlarından tanıdığım Ast-Dr. Selin Yavuz Ast-Dr Çağrı Kılıç Ast-Dr. Engin Haftacı Ameliyathane sorumlu hemşiresi; Fatma Güvenç Ameliyathane sterilisazyon hemşiresi; Elif Saba anestezide önceden tanıdıklarımla da karşılaştım. Sevincim göklere yükselmişti. Başka bölümlerde de sağlık kontrolleri yaptırdım. Uyutma işlemine başlarken soluk alma güçlüğümün olduğunu hatırlattım. Oysa göğüs ve solunumla ilgili bölümlerde de nefes sorunum inceletmişti. Ama çare değerli Anestezi uzmanlarımızdan geldi. Bir ”Solunum egzersiz cihazı “önerdiler. Etkin bir çözüm oldu. Egzersizler beklediğim sonucu verdi. Sayın hekimlerimizin isimlerini öğrenmeyi becerebilseydim burada hepsini ayrı ayrı anmak isterdim.. Doğrusu onu toparlayamadım. Hayata yeniden tutunmamı sağlayan Değerli sağlık çalışanlarımızın çok büyük şefkat ve özverilerle gösterdikleri bilgi sevgi dolu cana yakın çabalarının takdiri için ne yazsak azdır… Onların şahsında tüm sağlık çalışanlarımıza teşekkürlerimi sunarken kendilerine güvenli huzur ve barış içinde bir çalışma yaşamı dilerim.

e-posta; ([email protected])GSM:)0 538 329 01 93)